Grand café de Hopbel, het einde van een tijdperk

SCHIJNDEL | Nog een week en dan sluiten Mari en Rachel Venrooij de deuren van Grand Café de Hopbel. Enkele maanden geleden werd de horecagelegenheid aan de Kloosterstraat te koop gezet, waarna het allemaal heel snel is gegaan. De nieuwe eigenaren worden horecaondernemers Bernard en Jasper van der Heijden.

Door: Bas Ulehake.

“Jasper en Bernard van de Kafmolen hadden al vaker bij ons aangegeven dat, mochten we het willen gaan verkopen, we aan hen moesten denken. Dat hebben we gedaan. We zijn in gesprek gegaan. Natuurlijk gunden we ze het ook, omdat ze er horeca in wilden, in tegenstelling tot andere belangstellenden”, legt Mari uit. “Ik heb liever een lagere opbrengst en dat het horeca blijft, dan dat het appartementen worden. Het is toch waar ik opgegroeid ben”, vult Rachel aan. Dat Mari en Rachel gingen stoppen hing al langer in de lucht. Mari: “Ik heb altijd gezegd dat ik met mijn zestigste zou stoppen, maar daarna ben ik toch doorgegaan tot mijn zesenzestigste, want door de corona hebben we behoorlijk wat pensioengeld in moeten leveren. Gelukkig heb ik wel goed uit kunnen rusten tijdens de coronaperiode. Op mijn zestiende ben ik begonnen, dus dan heb ik er vijftig jaar opzitten in de drankenhandel en horeca. Dat zijn geen weken van veertig uur, maar meestal het dubbele. Stoppen op mijn zesenzestigste ga ik dus net niet halen, maar wel in het jaar dat ik zesenzestig wordt. Het scheelt maar twee maanden.”

Mochten de nieuwe eigenaren toch nog een beroep willen doen op Mari dan zou dat geen probleem zijn. In zijn bijna vijftigjarige carrière in de horeca heeft hij namelijk op vele plekken ingevallen voor andere kasteleins. “Ik ben dan zeker de beroerdste niet en zou het zelfs leuk vinden. Dat zit dan toch in het bloed. Toen ik vroeger voor De Graaf werkte heb ik dat ook altijd gedaan. Dan was er soms een kastelein die een weekendje weg wilde, dan nam ik dat graag over.” Niet alleen voor Mari zal het kroegleven een gemis zijn, maar ook voor Rachel. Heel haar leven stond namelijk in het teken van de horeca. De ouders van Rachel - Tijn en Joke van Veghel - begonnen met de City Bar, maar eind jaren zeventig zijn ze door van locatie te ruilen naar de Hopbel verhuisd. “Met mijn veertiende ben ik begonnen in de horeca en in 1996 heb ik de kroeg met mijn pa mee overgenomen. In 2001 kwam Mari erbij en is mijn pa gestopt. In 2008 hebben we het van mijn ouders gekocht”, blikt Rachel kort terug.

In al die jaren hebben Mari en Rachel veel meegemaakt aan de bar. Veel mooie, maar ook droevige dingen. “John Brus was onze vaste gast. Op een maandag nam hij bij ons afscheid van zijn vrienden, omdat hij later die dag euthanasie zou laten plegen. Om 12.00 uur werd hij opgehaald door een taxi. Terwijl ik Johnny naar de taxi begeleidde en hem vaarwel zei, pakte hij een enveloppe uit zijn jaszak en zei: “Mari, hier zit geld in. Je weet wie er komende week nog binnenloopt die mij kenden. Geef ze allemaal iets te drinken. Dan sta je sterk in je schoenen als je dat zo kunt,” vertellen Mari en Rachel zichtbaar geëmotioneerd over deze dierbare herinnering. “Dat zijn de zware, maar toch dankbare dingen van het horecabestaan, maar gelukkig is de hoofdzaak toch vrolijkheid”, gaat Rachel verder.

Bij de Hopbel hebben ook vele verenigingen hun thuis. Vijftien biljartclubs, twee carnavalsverenigingen, ’t Overschotje, de Gineinders en kruisboogvereniging de Heidebloem. Maar ook vele jaren de schaakvereniging en TWC ’t Verzetje. De laatste twee hebben inmiddels een nieuw thuis gevonden in respectievelijk De HeerenMeester en de Triangelbar. “Die clubs heb je als bruin café zijnde echt nodig. We hebben door de jaren veel clubs zien komen en gaan, vertellen de uitbaters. “Rondom de eerste wereldtitel van Van Barneveld was darten ineens heel populair. Toen hadden we op het hoogtepunt zo’n zeven teams.”

Naast de traditionele kroegsporten was muziek ook belangrijk bij de Hopbel en dan met name de blues. De band ‘Her’ uit Amerika komt direct bij Rachel in haar herinneringen omhoog. “Dat vind ik een grandioze band! De zangeres is als het ware de blanke Tina Turner. Ze hadden een Europese tour en zochten een plek om tussen een optreden op vrijdag in Amsterdam en zondag in Brussel op te treden. Ze belden ons op met de vraag of ze als tussenstop bij ons konden spelen… Hoe ze bij ons terecht kwamen dat mag Joost weten, maar dat maakte ons niet uit. Later zijn ze nog verschillende keren teruggekomen. Elk jaar belden ze op om te laten weten wanneer ze weer in de buurt waren. Als personeelsuitje zijn we ook een keer als verrassing naar een concert van Her geweest, maar we waren een uur te vroeg daar, dus konden als eerste naar binnen toen de deuren open gingen. Op dat moment was de band nog aan het soundchecken en direct toen ze ons zag was het ‘What the f*ck are you doing here’.”

Mari laat trots de gesigneerde elpee van HER zien. Foto: Bas Ulehake

De muziek was echter niet altijd zulke hoge kwaliteit. Er waren ook bands die tegen vielen. “Op een gegeven moment kregen we een pakket thuis met daarin flyers en posters. Echt alles zag er gelikt uit, dus die heb ik meteen geboekt”, zegt Mari. “Ik hoorde ze echter soundchecken en dacht bij mijzelf ‘dit wordt helemaal niks’. Na de eerste set had ik echt het idee om ze van het podium te halen en zelf maar muziek op te zetten. Maar net zoals bij de talentenjachten toentertijd vond het publiek ‘hoe slechter, hoe beter’ en bleef maar ‘we want more’ roepen. Het ergste was dat de band niet in de gaten had hoe slecht ze was.” Niet alleen de blues stond hoog in het vaandel bij de Hopbel, maar ook de blaasmuziek heeft altijd een mooie plek gehad om te spelen. Traditiegetrouw werd op carnavalsmaandag door ‘t Overschotje het Snertconcert gehouden. Hierbij komen blaaskapellen uit de wijde omtrek spelen. “Ik herinner mij nog een keer dat er een groep van een man of acht met lange zwarte leren jassen binnenkwam tijdens het Snertconcert. De Hell’s Angels? dacht ik. Dat bleek uiteindelijk ‘Heavy Hoempa’ te zijn, die naderhand naam maakte in de festivalwereld.”

Wat Mari en Rachel na het sluiten van de deuren gaan doen weten ze nog niet. “Ik heb hobby’s genoeg,” lacht Rachel. “Maar voor Mari zal het een ander verhaal worden. Die was bijna vierentwintig uur per dag met de kroeg bezig. Dit zal nog een hobby moeten gaan zoeken.” “Dat zal vast goed komen, maar het wordt zeker wennen”, vult Mari aan. “Het is vooral fijn dat we nu meer tijd voor elkaar gaan hebben. Weer lekker samen op vakantie, een keer op ons gemak gaan fietsen, een terrasje pikken en wat langer met de hond wandelen zonder over de kroeg na te hoeven denken,” besluit Rachel.

De komende week zullen er nog diverse activiteiten zijn bij de Hopbel. Zo is er op 26 juni een Snertconcert en op 1 juli een groot feest met Virgin en de JPK band. Daarna doen Rachel en Mari voor de laatste keer de deur van hun kroeg op slot.