Gedicht van de week: Het beeld van de verwoeste stad

Het beeld van de verwoeste stad
(Zadkine-Rotterdam)

zijn vingers tonen knoestig
zij schreeuwen naar de lucht
al zijn spieren zijn verworden
tot verdraaide ijzeren balken
door “Ordnung en Nazizucht”

hij staat stevig gepoot op het
altaar van de stenen blokken
en blijkt zijn hart misdadig
uit het lijf zijn weggeschoten

doorzeefd met kogels,
lijkt hij daar verstijfd
of is het toch een houding
van verzet; krachtig
en onverschrokken

ik zie hem in ons tijdsgewricht
voor ieders vrijheid knokken
en hij is nooit voor tirannie
of mateloos egoïsme gezwicht

(Oorlogsmonument Rotterdam)