De Beemdschool in het goud

SCHIJNDEL | Iedere twee weken verschijnt er in DeMooiSchijndelKrant een column van de hand van Henk Beijers. Deze keer delen we deze bijdrage over het vijftigjarige bestaan van ‘De Beemdschool’ ook online.

Elke school schrijft op zijn manier historie, maar een 50-jarig bestaan verdient een officiële vermelding. Waar blijft de tijd!? Ik duik even in een heel klein stukje historie nl. het begin nu inmiddels vijftig jaren geleden.

De wijk ‘de Beemd’ werd beginjaren ’70 van de vorige eeuw voltooid en de ‘Beemdschool’, zoals hij toen heette in de volksmond, werd het enige centrale gebouw aan de Beemdstraat en zou uitgroeien tot een eigentijdse basisschool en men wilde daar graag wat nieuwere accenten leggen in vergelijking met het klassieke onderwijssysteem. 

Op paaszaterdag 1972 werd ik uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek op het moederhuis van de Zusters van Liefde en het resultaat was uiteindelijk, dat het college wat daar zat besloot om mij een ‘paasboodschap’ te laten bezorgen door de heren Remmen en Vloet. Ik zou de fundamenten mogen leggen voor een nieuwe school en kreeg de opdracht vóór augustus de school in te richten en een team samen te stellen. Schooljaar 1972-1973 zou het nieuwe onderwijsinstituut van start moeten gaan. Destijds had Schijndel nog een eigen PABO en ik stapte af op de toenmalige docent pedagogiek Nol van Hulten, die mij verzekerde dat hij de drie beste studenten uit de examenkandidaten van dat jaar zou benaderen om in de Beemd hun onderwijscarrière te starten. Jeanne van den Berg [† 18.8.1976] , Corry Hagemeijer en Marjo van Roozendaal hadden er zin in om met mij er iets moois van te gaan maken!

Begonnen werd met twee groepen en van lieverlee zou dan de school uitgroeien tot 12 groepen met ongeveer 375 schoolkinderen en ieder jaar werden steeds twee nieuwe leerkrachten benoemd. De eerste vleugel van de school bleek snel te klein en in 1975 werd de 2e vleugel gerealiseerd. Tegelijkertijd ontstond in de wijk een initiatief om te komen tot een soort wijkraad, die bekend zou worden onder de naam ‘de Beemd Aktief’. Uiteindelijk groeide de basisschool en de wijkraad uit tot een sterke combinatie over en weer. Een levendige samenwerking was geboren in de nieuwe wijk. Tot aan mijn pensioen in 1999 heb ik mogen genieten van die combi!

Als schoolteam hadden we een belangrijke missie nl. streven naar goed en kwalitatief en tegelijk creatief getint onderwijs om dat door de jaren heen van de grond tillen, een ijzersterke teamgeest creëren en zorgen voor een gezond schoolklimaat waarin alle kinderen zich happy zouden voelen. Het levensgeluk van de jonge kinderen kwam voor ons op de eerste plaats. De hulp van de kant van de ouders bij allerlei activiteiten en evenementen was enorm en dan denk ik aan weeksluitingen, kerstmusicals, koninginnedagfeesten, sportdagen, schoolkampen etc. School en ouders vormden een hechte gemeenschap. Inmiddels ben ik al 23 jaar met pensioen en verkondig overal dat ik in de Beemd ‘een gouden tijd’ heb gehad, waar ik met een steeds groeiend genoegen op terug mag kijken. Maar wat is er sindsdien veel veranderd en wat heeft de school aan nieuwe ontwikkelingen doorgemaakt tot op heden. De vertrouwde ‘Beemdschool’ werd uiteindelijk een veel groter instituut door de combinatie Beemd en Kring en groeide uit tot het huidige EBC-Icarus. Maar als je er anno 2022 binnenstapt proef je nog steeds de sfeer van weleer!

Diep respect, en daar wil ik dit historisch verhaaltje mee afsluiten, voor de leerkrachten waarmee ik zelf mocht werken met name voor hun ambitie, idealisme, taakbesef, inspiratie en die er hun schouders onder wisten te zetten om voor de basale vorming van alle schoolkinderen garant te staan en er een succes van te maken. En dat besef overheerst op Icarus nog steeds. Chapeau!!!

Onderwijs is en blijft ‘het mooiste vak ter wereld’.