Thuiszorg: hollen en stilstaan, maar geen dag is hetzelfde

SCHIJNDEL| De thuiszorg: je moet het maar kunnen. DeMooiSchijndelKrant spreekt met thuiszorgers in de maand van de Gezondheid over het dagelijkse werk, waardering van cliënten en de essentie van het vak. 

Door: Cis van Pinxteren.

Thuiszorger Mechteld van Weert stapte twee jaar geleden na 25 jaar in de gehandicaptenzorg te werken over naar Vivent Schijndel-Noord thuiszorg. “Ik ben verpleegkundige en bij mijn vorige werk deed ik minder verpleegtechnische dingen. Bij de thuiszorg zit er meer verplegende zorg bij en dat vind ik leuk. Achter elke voordeur zit een ander verhaal.” Ze is niet de enige het naar haar zin heeft door de afwisseling. Haar naaste collega Romy Hellings switchte van de dementenzorg naar de thuiszorg, ze was meteen verkocht. “Je bent een stuk vrijer en bent te gast bij de mensen thuis. Bij de een praat je wat chiquer bij de ander spreek je plat Skendels, als thuiszorger pas je je steeds aan.” Ook Hedwig van Kronenburg-Gabriëls vindt de afwisselende zorg een groot voordeel van haar werk als thuiszorger bij Vivent Schijndel-Zuid. De ochtendsessie van Vivent duurt in principe van 7 tot 12 maar dat kan uitlopen, de avondsessie duurt van 6 tot 11 uur. Hellings schat de tijd vaak ruim in zodat ze ook alle tijd heeft voor een praatje. “Met corona is dat juist belangrijk, je merkt dat mensen nu vaker eenzaam zijn. Zij knappen op van een praatje met een kopje koffie.” Het zorgteam van Vivent Schijndel-Zuid moest vanwege personeelstekort noodgedwongen één van de vijf ochtendroutes schrappen.  “We hebben een groot aanbod aan cliënten maar we moeten helaas dus soms ‘nee’ zeggen. Ik vind het inherent aan de thuiszorg dat we vaak moeten hollen en stilstaan”, aldus Van Kronenburg.

Werk in pandemie
Normaliter zou Vivent Schijndel-Noord zo’n zestig cliënten hebben maar dat halen ze nu niet. Dat komt door het uitstel van operaties in ziekenhuizen en veel sterfgevallen. Van Weert: “We blijven benadrukken dat als cliënten klachten hebben ze het moeten melden zodat het zorgteam zich daar op kan aanpassen.” Ieder teamlid heeft een plastic schort over zijn normale schort om te zorgen dat bacteriën niet van patiënt naar patiënt worden meegenomen. Tot dusver is het nog niet voorgekomen dat thuiszorgmedewerkers van Vivent cliënten besmetten, volgens Van Kronenburg viel de impact van corona dus mee op het thuiszorgteam. Desondanks kon Hellings driekwart jaar niet werken in de thuiszorg vanwege haar astma. “Ik heb gewerkt waar het kon bij de preventiegroep en cliënten ondersteund met een kopje koffie. Door ziekteverzuim hebben we minder tijd voor hen en dan wordt de zorg zakelijker.”

Zorghart
Een belangrijke eigenschap van thuiszorgers is het zelfstandig kunnen werken. Van Kronenburg: “Die zelfstandigheid maakt het extra boeiend. Het is niet alleen maar het uitvoeren van het zorgplan, thuiszorgers moeten de thuissituatie en gesteldheid van cliënten juist inschatten.” Tijdens haar dertien jaren in de thuiszorg merkte Van Kronenburg dat ze het tijdrovende administratieve werk meer meeneemt naar huis en er meer complexere zorg bij komt kijken. “Over het algemeen lopen we vaak tegen die administratieve rompslomp aan. Je moet goed je tijd buiten werktijden leren bewaken. Terminale-, wond- en dementenzorg is complexer om te verzorgen.” Van Weert voelt zich ooit bij complexe zorgvragen met de rug tegen de muur staan. “De cliënt moet voor mij altijd leidend zijn, ons zorgplan is niet altijd zoals ze het gewend zijn.” Hellings vindt de terminale zorg de mooiste zorg om te geven. “Je laat de wens van de patiënt uitkomen door thuis te sterven. Het is ooit wel lastig om te zorgen voor mensen met gedragsproblemen, je weet nooit of je dat écht goed doet.” Het moraal van de Vivent-afdelingen stond tijdens de pandemie onder druk. Volgens Hellings was vanwege de weinige kantooruren het lastig om met collega’s bij te buurten. “Met elkaar vergaderen werkt toch makkelijker dan online via de laptop. Ik snap dat het moet maar baal ervan.” Plezier en waardering halen de zorgteams uit de reacties van cliënten. Van Weert: “In eerdere golven van de crisis bedankten cliënten en hun familie ons nog voor de goede zorg. Daar doe je het niet voor maar het gaf wel een boost.”