In memoriam Harrie Mulders (1940-2021)

SCHIJNDEL | Een markant Schijndelaar is van ons heengegaan. Veelal bekend onder de naam Moortje. Politiek actief voor de Partij van de Arbeid vanaf begin jaren ’70. Harrie is op 24 december jl. na een sociaal betrokken leven vrij plotseling overleden.

Zijn leven kenmerkte zich door zijn streven iets voor zijn medemens te willen betekenen. Door zaken te willen veranderen en verbeteren in de samenleving. Hij koos dit vooral te doen vanuit zijn sociaaldemocratische opvattingen en richtte een afdeling op van de Partij van de Arbeid in Schijndel. Harrie beet zich vast in onderwerpen en kwesties en bleef dan vasthouden tot hij antwoord kreeg op vragen waar Schijndelaren mee worstelden of dreigden vermalen te worden in bureaucratie of onrechtvaardigheid. Je zou hem eigenlijk de eerste ombudsman van de PvdA kunnen noemen.

Behalve als belangenbehartiger van burgers was Harrie ook bestuurlijk een duizendpoot. Hij was actief lid van vakbond FNV en werd in 1974 voor de PvdA lid van de Schijndelse gemeenteraad. Vanaf toen ging deze politieke partij deel uitmaken van het Schijndels gemeentebestuur.

Harrie bracht een nieuwe cultuur binnen het gemeentehuis. Zijn linkse en sociale geluid werd weleens als lastig ervaren. Hij werd voor ‘ROOIE RAKKER ‘ uitgemaakt, maar dat beschouwde Harrie als een eretitel. Niemand kon hem betrappen op niet voorbereid te zijn voor vergaderingen. Degelijk oppositie voeren was zijn devies en daar hoorde bij dat je je vergaderstukken las, je op de hoogte stelde van de belangen die speelden en daarover in gesprek ging met betrokken burgers. Bij voorkeur kwam Harrie zelf met plannen en ideeën om met andere fracties tot meer te komen dan het gangbare beleid.

Opvallend was natuurlijk zijn strijdbaarheid tegen sociaal onrecht maar ook op milieugebied toonde hij zich voorvechter van verandering. Harrie schreef begin jaren ’70 een nota over natuurbescherming waarin hij pleitte voor verbod op het gebruik van gifstoffen in de landbouw en in de directe woon- en leefomgeving. Daarmee was hij zijn tijd ver vooruit. Zijn stokpaardje, het hameren op de openbaarheid van bestuur, zal menig oud-bestuurder nog als galm in de oren klinken.

Harrie hield van gezelligheid, was makkelijk benaderbaar en hield van zijn medemens. De laatste jaren was het, vanwege vermindering van het gehoor, lastig voor hem om onze vergaderingen bij te wonen; zijn betrokkenheid bleef. Hij was enthousiast over de samenwerking tussen PvdA en GroenLinks in Meierijstad en liet zich graag op de kandidatenlijst plaatsen voor de komende gemeenteraadsverkiezingen. Het mag echter niet meer zo zijn. De laatste (ereplaats) 50 blijft leeg.

We verliezen in Harrie een respectabel mens, die onvoorwaardelijk opkwam voor zijn medemens in de knel; scherp, strijdbaar en vol humor.

Zo zullen we ons Harrie herinneren.