Gedicht van de week: Tijdsbesef

Tijdsbesef

De ochtend draagt het gewicht
zoals het immers dagelijks doet
het is tegengesteld gespiegeld
aan ‘t voorgaand avondrood

Het voelt dan doorgaans in evenwicht,
ik durf zelfs te zeggen in geurig zoet
waar een kaars mijn horizon verlicht
en de gedachte niets meer moet

Zo tel ik mijn dagen door
zoek soms naar de bedoeling
waar staat het duister voor
en slikt de keel de beroering

Het hoort bij onze natuur
bij fonteinen en modderige paden
bij vurig vuur en verstikkend zuur;
ik ervaar lagen, die in eb en vloed baden

Door: Julius Dreyfsandt zu Schlamm