Toon Wouters: ‘Die berglucht is lekker gezond voor me.’

SCHIJNDEL | Wouters rende naar de buren toen hij zondagmiddag 4 juli een alarmerende schreeuw hoorde ‘brand’, met zijn poederbrandblusser bluste hij de binnenbrand aan de Boschweg. Tijdens de nacontrole van de brandweer bleek dat hij flink wat rook had ingeademd, hij werd voor controle met een ambulance overgebracht naar het ziekenhuis.

Wouters mocht zondagavond weer naar huis en gaat de dag daarna naar Oostenrijk voor z’n werk bij Werken in Oostenrijk. “Het bleek niet zo spannend als het leek. Ik ben nu wel nog beetje benauwd, heb een rood hoofd, droge ogen en pijn aan m’n longen maar na een paar dagen rust gaat dat weg.” Gelukkig kon hij snel bij de brand zijn, daags na een gezamenlijk tuinfeest. De steiger over de schutting, bedoelt om voldoende afstand te geven voor gasten, bleek na het feest nogmaals handig. “Je schrikt natuurlijk en rent ernaartoe met de brandblusser, je kon zo van de ene naar de andere tuin. De brand was snel gevonden en geblust dus het is niet zo spannend”, bagatelliseert Wouters. Hij kent een vriend die een man twee jaar geleden redde met reanimeren, dat vindt hij een nieuwswaardigere daad.

Lekkende schoonmaakmiddelen veroorzaakten de binnenbrand in de bijkeuken. Het kon dus ook niet op klaarlichte dag misgaan. Wouters: “Ik denk dat iedereen wel in huis dingen heeft staan die als je ze bij elkaar gooit voor een ongezonde reactie zorgen. Later legde de brandweer uit dat de chemicaliën echt gebruikt werden in huis, tuin en keukentoestanden zijn en dat ze ergere toestanden hebben meegemaakt.” Naast de rook ademde hij ook poederrommel van de brandblusser in. De brandweer gaf de wijze les mee dat in plaats van een poederbrandblusser een schuimvariant beter is. “Poeder schijnt elk metaal van de ruimte aan te vreten. Als je een nieuwe auto in aanraking laat komen met die poeder dan is je auto binnen twee jaar rijp voor de sloop. Dus daarom hebben we maar meteen een schuimblusser besteld”, zegt de ex-dj. De gedachten van Wouters liggen al in het Oostenrijkse hooggebergte, waar hij probeert Nederlands personeel waaronder horeca en skileraren daar te werven en begeleiden. Normaal gebeurt dit in de winter maar vanwege eerdere reisbeperkingen kan dat nu pas weer. “Die berglucht is lekker gezond voor me.”

Wat hem bijblijft van deze ervaring? “Dat niet alles vanzelfsprekend is en dat een ongeluk in een klein hoekje zit.” Een harde boodschap die zijn kinderen en naaste omgeving meekrijgen, waakzaam zijn voor brandgevaar. Verder bevestigt deze gebeurtenis in zijn ogen dat de kern van waarheid van het volgende spreekwoord: beter een goede buur dan een verre vriend. “Mocht dit nog eens me gebeuren zal ik maar m’n adem inhouden als ik naar binnen loop. Brandwerende dingen stonden gelukkig vlakbij paraat, het belangrijkste blijft om die achter de hand te hebben”, besluit Toon Wouters.