De boomkruiper

SCHIJNDEL | Hoewel er steeds minder vogels zijn in Schijndel, vliegen er nog genoeg rond om eens over te publiceren. Na een oproep hebben we aan tafel gezeten met Schijndelaar Harry Timmermans. Hij is een echte natuurliefhebber, een vogelkenner bovendien. Hij wil graag met regelmaat deze rubriek vullen. In deze aflevering neemt hij de boomkruiper onder de loep.

Misschien heb je bij die wandelingen deze vogel al eens opgemerkt. De boomkruiper heeft echter enorme goed schutkleuren en kan wel als bruin- muisachtig worden gekarakteriseerd. Deze raadselachtige verschijning is de boomkruiper die een bruin gevlekt verenkleed heeft en een witte onderzijde. Het mannetje en het vrouwtje hebben dezelfde kleur. De vogel komt vooral voor in kleine bosgebieden, maar ook in parken, laanbomen en tuinen. De afgelopen winter heb ik ook gezien dat hij op de stammen van de klimhortensia in mijn tuin op zoek was naar eten. Een boomkruiper zal je echter nooit op de grond zien, maar uitsluitend in bomen of tegen muren en struiken. De goede schutkleur en het kleine formaat zorgen ervoor dat je, als je niet specifiek naar hem op zoek bent, vaak over het hoofd zult zien. Boomkruipers vergen een geoefende blik. Af en toe moet je eens even goed de stammen of tuinmuren afspeuren.
Boomkruipers kunnen niet op de kop naar beneden klimmen zoals boomklevers dat doen. De vogel is circa 13 cm groot. Ze vliegen naar de onderkant van een boom en kruipen spiraalsgewijs langs de stam omhoog, steeds op zoek naar kleine ongewervelde lekkernijen. Tijdens mijn wandelingen door Schijndel ben ik ze vaak tegengekomen op de stammen van lindebomen. Vooral deze bomen en bomen met een grove bast zijn favoriete plaatsen van de boomkruiper. Tussen de bastgroeven bevinden zich allerlei insecten en wormen, waarna de vogel op zoek gaat. Met zijn kromme naar beneden gerichte snavel en zijn kleine poten en de naar verhouding geweldig lange teennagels klimt hij al zoekende naar eten naar boven. Hierbij drukt hij zijn gevorkte staart steeds tegen de stam. Verder zal een boomkruiper nooit een tijdje op dezelfde plek gaan zitten zingen. Daar lijken ze geen tijd voor te hebben. Ze flansen hun liedje tussen de klauter- en eetpartijen door. Het is een standvogel vogel die in zijn broedgebied blijft overwinteren. Hij komt voor in West, - Zuid- en Centraal Europa en hij is sterk verwant aan de Taiga Boomkruiper die in Oost Europa voorkomt. Het legsel bestaat uit 6 tot 7 witten, rood gespikkelde eieren, die in twee weken uitgebroed worden. Het nest zit verstopt in een muurspleet of achter een losse plaat boomschors, en is gebouwd van takjes, grashalmen, mos haren en veertjes. De jongen verlaten na twee weken het nest. Wanneer het in de winter heel koud is zoeken ze ‘s-avonds elkaar op en kruipen ze vaak bij elkaar.